İLK GENÇLİK VE GURUR
Belki’de insan kendini ne zaman tanımamaya başlar veya
kedindeki bu değişimlere hayretle bakar.Benim için ilk gençliğin (ergenlik
hali) olayı budur, aslında bu durum herkese göre değişkenlik gösterebiliyor
bırak kendisini tanımayı başka bir insan haline bürünüveriyor.Bunun farkında
olarak yavşakca yaşamanın ilk adımını atmış bulunuyor.
20 yaşında hala ergenlikten çıkmamış (çıkamamış) biri olarak
neler hissettiğimi ve bu süreçte neler yaşadığımı anlatmak istiyorum ,
öncelikle gurur meselesi biz gençler
olarak ayrı bir tanım ve ayrı bir dünya , ancak bu durum kişinin kendi yorumlayabildiği ve her kişiye göre
değişebilecek bir durum örn; kimisi için kaybetmektir , kimisi için olmazsa
olmazdır vb. bunları çoğaltabiliriz.Bana soracak olursanız ki kesinlikle bişey
bildiğimi felan iddia etmiyorum sadece küçük deneyimlerimi sizinle paylaşmak
istiyorum , ama ne yazık ki gurur benim olmazsa olmazımdır yani hayat
felsefemde diyebilirim ki bu belli bir
zamana kadar idi çünkü insan yaşayınca 20 yaşında hala hayatı yeni tanıyan biri
bile olsa kendine ders niteliğinde öğütler çıkarabiliyor.
Evet dengeli bir
gurur her zaman iyidir güzeldir ama benim gibi gururun b*kunu çıkartıp
hayatınıza devam ederseniz belkide
hayatınıza devam bile edemezsiniz Allah korusun zaten gurur meselesinin yüce
kitabımız KURAN-I KERİM’de ‘’aldanma’’
diye bahsedilmesi bu durumu yeterince açıklıyor isteyenler internetten açıp bakabilirler
google amca var nasıl olsa J , böyle durumların
katı katı zorları ile karşılaşan insanlar vardır elbet benim ki basit kaçabilir
ama anlatmak istiyorum .
Üniversiteye gittiğim ilk yıllar malum gurbete ilk defa
çıkıyorum bi sevinç bi sevinç aman diyim hemen sevinmeyin sizin hayatınız ayrı bir dünya gurbet hayatı
ayrı bir dünya lütfen gurbete ilk defa çıkacak arkadaşlar gurbete çıkarken
şunları yanınıza almayı mutlaka ve mutlaka unutmayın yoksa aman diyim ezilip
büzülürsünüz alacaklarınız ise şunlar ;
uyanık olmak, herkese eyvallah etmemek, vurdumduymaz olmak , ağırlığını koymak
vb. gibi mutlaka gurbette ihtiyacınız olacaktır. Neyse ; artık gurbetteyiz
ailem para gönderiyor felan ama bir türlü ailemin para göndermesi benim içime
sinmiyor çünkü hem kyk’dan kredi alıp
hemde bizimkilerden para almak zoruma gidiyordu hem o krediyide boşa almamıştım
ilerde meslek sahibi olunca harcadığım parayı kendim öderim diye almıştım.
Sonrasında ailemden para almamak için iş bulmaya koyuldum
hem okuyup hem çalışacaktım ve işi buldum kaldığım pansiyonda kömürle çalışan kalorifer ve halı saha felan vardı bende her gün
maçlara bakacak ve kalorifer denen insanı kapkara kömür işçisi haline getiren
mereti yakacaktım günlük rutinlerim bunlardı ve burada çalışarak pansiyonun
kirasını vermeyecektim o zaman ne güzel kendime bakabileceğim ailemden para
almayacaktım çok sevinmiştim doğrusu aradan biraz zaman geçince durum öyle olmadı tabii pansiyonda kalanlar bilir biz 4
kişilik bir 4 köşeli odada kalıyorduk bir mutfak bir banyo tuvaletimiz vardı ne
kadar sıkıcı bunaltıcı bir durum artık siz düşünün odadaki diğer 3 kişiyle yeni
tanıştığım için huylarını bilmiyordum tabi (keşke bilmez olaydım) birisi babası
ölmüş gibi sigara içer birisi kendini beğenmişin teki diğeri tam bir yavşaktı .
Böyle biyerde kalınca haliyle para esirgeyemiyorsun elinde
avucunda ne varsa veriyorsun haliyle para dayanmıyordu yemek parası , sigara
parası günlük 2,5 litre kola en az bir tane biter siz düşünün yani pansiyon parası
vermediğim halde kyk kredisi yetmiyordu ek olarak ailemden para alıyordum buda
beni çok üzüyordu. Artık üniversitenin sonları gelmek üzereydi odamda kişi
değişikliği yapıldı en sevdiğim arkadaşım bizim odaya geldi onun dışındaki
kişilerden artık illallah gelmişti neyse çok şükür 1. Seneyi böyle bitirmiş
oldum 2. Seneye gelmiştim ve bu kez başka
bi yerde kalacaktım uzaktı üniversiteyle arası 45 km felan o kadar bıkmıştım o pansiyondan , üniversiteye servisle gidip geliyordum artık bu arada kaldığım yerde
nurcuların yeri idi bilenler kalanlarınız vardır elbet ,buradaki insanlardan
bahsetmeme gerek yok ama yinede kısaca
özet geçeyim bunlar çok iyi insanlardır sizi yadırgamazlar , küçük görmezler ve
en önemlisi ve güzeli ise her şeyi Allah rızası için yaparlar yani çok özel
insanlardır .Önceki sene gibi bu senede çalışacaktım yine iş bulmuştum bu işim
ise neşve isimli avm’de bulunan bir kafe idi burada da 2 gün çalıştıktan sonra
bir aksilik çıktı bizim kaldığımız evin abisi (çok iyi birisi) beni bir odaya aldı
ve neden çalışmaya başladığımı sordu bende ailemden para almak istemiyorum
tamamen kendi ihtiyaçlarımı kendim karşılamak istiyorum dedim oda saygı duydu ama ailenin durumu yoksa
çalış dedi yoksa bize aykırı biz kitap okuyoruz sohbet yapıyoruz istifade
(yarar) sağlayamazsın dedi bende yalan söyleyemedim tabi ailemden ben şuanda
500 lira istesem yine göderirler dedim ama göndermelerini istemiyorum kendi
başımın çaresine bakmak istiyorum dedim öyleyse başka bi yer bulalım orada kal
dedi adam haklı başka istifade etmek istiyen kişilerin önünü kapatmış oluyordum
çünkü nurcularda sadece Risale-i nur okutulur
Allahı daha iyi tanımak daha iyi Müslüman olmak var idi her şey Allah rızası için yapılırdı.
Ama ben bu güzel yeri bırakamazdım insanları çok iyiydi çünkü
bu yüzden mecbur kaldım bu işi bıraktım işi bırakmasaydım eğer ailemden para
almayacaktım üstüne memlekete giderken aileme hediye bile alacaktım yarı
zamanlı parası iyi bir işti ama böylesi kısmetmiş işte biraz bu duruma
içerlendim üzüldüm ailemle telefonla
konuştuğumda paraya ihtiyacın varsa gönderelim oğlum diyorlardı ihtiyacım olsa
bile belli bir zaman geçmeden para istemiyordum
neyse 2. Senemde bitti evdeyim artık iş başvurularında bulundum daha cevap yok
bekliyorum başka yerlere gittiysemde olmadı işe giremedim en azından 4 yıllığı
kazanana kadar çalışayım diyordum önümüzde
ki sene 4 yıllık için dgs ye gireceğim.Tabi derslere çalışmam lazım kazanmam
için ama bir problemim var gündüz geziyorum gece geziyorum çok sorumsuzum yani
geceleri 12-1 gibi eve geliyorum uzanıyorum yatağıma saat 4-5’e kadar
internet’de ilginç şeyler araştırıyorum bu saatten sonra uyuyunca öğleden sonra
2 gibi kalkıyorum (bayaa abarttım ) bunu annemde fark etti tabi normal olarak
çünkü bu ilk değildi.
Birgün yine bu saatlerde kalkmıştım ve babamla annemin şu
diyaloğunu duydum ;
Ne kadar yatıyor bu , üniversite kazanacak birde , bu yarın
birgün evlenincede ne yapacak (sinirli şekilde konuşuyorlar tabi ) yüzleri bir
karış mahkeme duvarı gibi bende yüzlerine bakamıyordum zaten buna acayip gurur
yapmıştım olmadık yerlerde annemle
babamın bu konuşması aklıma gelince ağlamaya başlıyordum çünkü ben artık
parasını kazanan annesinin babasının gururu olmaya çalışan birisi idim ulan hiç
bişeyi kolay kolay kafaya takmayan ben artık fazlasıyla takmıştım annemle
babamın arasında ki diyaloğa dünya saçma karanlık bir yer gelmeye başladı artık
çünkü gururumdan başka bişey yok idi helede ailemin karşısında işe yaramaz
damgası aldıysam yaşamanın ne anlamı var ki dedim kendi kendime .
Artık gerçekten intiharı düşünmeye başlamıştım kendi kendime
normalde bir sıkntım olduğunda en yakın arkadaşıma derdimi hemen anlatırdım
çekinmezdim yani ama bu sıkıntıyı kimseye söyleyemedim sadece intihar etsem mi
diye düşünüyordum birden düşünürken intihar yöntemlerini ilaçlar geldi aklıma
evde kendi kullandığım antibiyotiklerim ardı 1000 mg 15-20 adet alacaktım
bundan ve sonrasında bi güzel uykuya dalacaktım birkaç gün bunu düşündüm ve
olmadık yerlerde yine ağlamalar tutuyordu.Sonra benim için ne kadar zorda olsa
işin dini boyutunu araştırayım dedim ve bu yapacağım şey çok günahdı hadi bu
dünyadan gittin öbür dünyada hesabını nasıl vereceksin bu canın dedim kendi
kendime sonuçta bu can bizim değil Allah (c.c) emanet olarak verdi bu canı bize
evet vazgeçmiştim çünkü ölmekten değilde Allah’tan korkuyordum.İşin birde dini
boyutunu öğrenince gerçekten aşırı olan gururun insanı nerelere getirdiğini
gördüm kendini önemsemeye kadar bi çok şeye gidiyor yani çok fazla gurur 2 ucu
b*klu değnek gibi bişey işin içinden çık çıkabilirsen .Bundan sonra aşırı gurur
çok saçma gelmeye başladı ki bu güzel bişey kardeşlerim aşırı gurur öyle kötü
bişey ki canınız bile umrunuzda olmuyor o derece kötü aman Allah kimseye böyle
bişey yaşatmasın kardeşlerim siz siz olun aşırı gurur yapmayın ama gurursuzda
olmayın Allah’a emanet olun
NOT; düşünceleriniz benim için önemli okuduktan sonra yorum bırakırsanız sevinirim ;)