İLK GENÇLİK VE GURUR

Belki­’de insan kendini ne zaman tanımamaya başlar veya kedindeki bu değişimlere hayretle bakar.Benim için ilk gençliğin (ergenlik hali) olayı budur, aslında bu durum herkese göre değişkenlik gösterebiliyor bırak kendisini tanımayı başka bir insan haline bürünüveriyor.Bunun farkında olarak yavşakca yaşamanın ilk adımını atmış bulunuyor.

20 yaşında hala ergenlikten çıkmamış (çıkamamış) biri olarak neler hissettiğimi ve bu süreçte neler yaşadığımı anlatmak istiyorum , öncelikle  gurur meselesi biz gençler olarak ayrı bir tanım ve ayrı bir dünya , ancak bu durum kişinin kendi  yorumlayabildiği ve her kişiye göre değişebilecek bir durum örn; kimisi için kaybetmektir , kimisi için olmazsa olmazdır vb. bunları çoğaltabiliriz.Bana soracak olursanız ki kesinlikle bişey bildiğimi felan iddia etmiyorum sadece küçük deneyimlerimi sizinle paylaşmak istiyorum , ama ne yazık ki gurur benim olmazsa olmazımdır yani hayat felsefemde diyebilirim  ki bu belli bir zamana kadar idi çünkü insan yaşayınca 20 yaşında hala hayatı yeni tanıyan biri bile olsa kendine ders niteliğinde öğütler çıkarabiliyor.

Evet  dengeli bir gurur her zaman iyidir güzeldir ama benim gibi gururun b*kunu çıkartıp hayatınıza devam ederseniz  belkide hayatınıza devam bile edemezsiniz Allah korusun  zaten gurur meselesinin yüce kitabımız KURAN-I KERİM’de  ‘’aldanma’’ diye bahsedilmesi  bu durumu yeterince açıklıyor  isteyenler internetten açıp bakabilirler google  amca var nasıl olsa J , böyle durumların katı katı zorları ile karşılaşan insanlar vardır elbet benim ki basit kaçabilir ama anlatmak istiyorum .

Üniversiteye gittiğim ilk yıllar malum gurbete ilk defa çıkıyorum bi sevinç  bi sevinç  aman diyim hemen sevinmeyin  sizin hayatınız ayrı bir dünya gurbet hayatı ayrı bir dünya lütfen gurbete ilk defa çıkacak arkadaşlar gurbete çıkarken şunları yanınıza almayı mutlaka ve mutlaka unutmayın yoksa aman diyim ezilip büzülürsünüz  alacaklarınız ise şunlar ; uyanık olmak, herkese eyvallah etmemek, vurdumduymaz olmak , ağırlığını koymak vb. gibi mutlaka gurbette ihtiyacınız olacaktır. Neyse ; artık gurbetteyiz ailem para gönderiyor felan ama bir türlü ailemin para göndermesi benim içime sinmiyor  çünkü hem kyk’dan kredi alıp hemde bizimkilerden para almak zoruma gidiyordu hem o krediyide boşa almamıştım ilerde meslek sahibi olunca harcadığım parayı kendim öderim diye almıştım.

Sonrasında ailemden para almamak için iş bulmaya koyuldum hem okuyup hem çalışacaktım ve işi buldum kaldığım pansiyonda kömürle çalışan kalorifer ve halı saha felan vardı bende her gün maçlara bakacak ve kalorifer denen insanı kapkara kömür işçisi haline getiren mereti yakacaktım günlük rutinlerim bunlardı ve burada çalışarak pansiyonun kirasını vermeyecektim o zaman ne güzel kendime bakabileceğim ailemden para almayacaktım çok sevinmiştim doğrusu aradan biraz zaman geçince durum öyle  olmadı tabii pansiyonda kalanlar bilir biz 4 kişilik bir 4 köşeli odada kalıyorduk bir mutfak bir banyo tuvaletimiz vardı ne kadar sıkıcı bunaltıcı bir durum artık siz düşünün odadaki diğer 3 kişiyle yeni tanıştığım için huylarını bilmiyordum tabi (keşke bilmez olaydım) birisi babası ölmüş gibi sigara içer birisi kendini beğenmişin teki diğeri tam bir yavşaktı .

Böyle biyerde kalınca haliyle para esirgeyemiyorsun elinde avucunda ne varsa veriyorsun haliyle para dayanmıyordu yemek parası , sigara parası günlük 2,5 litre kola en az bir tane biter siz düşünün yani pansiyon parası vermediğim halde kyk kredisi yetmiyordu ek olarak ailemden para alıyordum buda beni çok üzüyordu. Artık üniversitenin sonları gelmek üzereydi odamda kişi değişikliği yapıldı en sevdiğim arkadaşım bizim odaya geldi onun dışındaki kişilerden artık illallah gelmişti neyse çok şükür 1. Seneyi böyle bitirmiş oldum 2. Seneye gelmiştim ve bu kez başka  bi yerde kalacaktım uzaktı üniversiteyle arası  45 km felan o kadar bıkmıştım  o pansiyondan  , üniversiteye servisle gidip geliyordum artık bu arada kaldığım yerde nurcuların yeri idi bilenler kalanlarınız vardır elbet ,buradaki insanlardan bahsetmeme gerek  yok ama yinede kısaca özet geçeyim bunlar çok iyi insanlardır sizi yadırgamazlar , küçük görmezler ve en önemlisi ve güzeli ise her şeyi Allah rızası için yaparlar yani çok özel insanlardır .Önceki sene gibi bu senede çalışacaktım yine iş bulmuştum bu işim ise neşve isimli avm’de bulunan bir kafe idi burada da 2 gün çalıştıktan sonra bir aksilik çıktı bizim kaldığımız evin abisi (çok iyi birisi) beni bir odaya aldı ve neden çalışmaya başladığımı sordu bende ailemden para almak istemiyorum tamamen kendi ihtiyaçlarımı kendim karşılamak istiyorum dedim  oda saygı duydu ama ailenin durumu yoksa çalış dedi yoksa bize aykırı biz kitap okuyoruz sohbet yapıyoruz istifade (yarar) sağlayamazsın dedi bende yalan söyleyemedim tabi ailemden ben şuanda 500 lira istesem yine göderirler dedim ama göndermelerini istemiyorum kendi başımın çaresine bakmak istiyorum dedim öyleyse başka bi yer bulalım orada kal dedi adam haklı başka istifade etmek istiyen kişilerin önünü kapatmış oluyordum çünkü nurcularda sadece Risale-i nur okutulur  Allahı daha iyi tanımak daha iyi Müslüman olmak var idi  her şey Allah rızası için yapılırdı.

Ama ben bu güzel yeri bırakamazdım insanları çok iyiydi çünkü bu yüzden mecbur kaldım bu işi bıraktım işi bırakmasaydım eğer ailemden para almayacaktım üstüne memlekete giderken aileme hediye bile alacaktım yarı zamanlı parası iyi bir işti ama böylesi kısmetmiş işte biraz bu duruma içerlendim üzüldüm  ailemle telefonla konuştuğumda paraya ihtiyacın varsa gönderelim oğlum diyorlardı ihtiyacım olsa bile belli bir zaman geçmeden para istemiyordum  neyse 2. Senemde bitti evdeyim artık  iş başvurularında bulundum daha cevap yok bekliyorum başka yerlere gittiysemde olmadı işe giremedim en azından 4 yıllığı kazanana kadar çalışayım diyordum  önümüzde ki sene 4 yıllık için dgs ye gireceğim.Tabi derslere çalışmam lazım kazanmam için ama bir problemim var gündüz geziyorum gece geziyorum çok sorumsuzum yani geceleri 12-1 gibi eve geliyorum uzanıyorum yatağıma saat 4-5’e kadar internet’de ilginç şeyler araştırıyorum bu saatten sonra uyuyunca öğleden sonra 2 gibi kalkıyorum (bayaa abarttım ) bunu annemde fark etti tabi normal olarak çünkü bu ilk değildi.

Birgün yine bu saatlerde kalkmıştım ve babamla annemin şu diyaloğunu  duydum ;

Ne kadar yatıyor bu , üniversite kazanacak birde , bu yarın birgün evlenincede ne yapacak (sinirli şekilde konuşuyorlar tabi ) yüzleri bir karış mahkeme duvarı gibi bende yüzlerine bakamıyordum zaten buna acayip gurur yapmıştım olmadık yerlerde  annemle babamın bu konuşması aklıma gelince ağlamaya başlıyordum çünkü ben artık parasını kazanan annesinin babasının gururu olmaya çalışan birisi idim ulan hiç bişeyi kolay kolay kafaya takmayan ben artık fazlasıyla takmıştım annemle babamın arasında ki diyaloğa dünya saçma karanlık bir yer gelmeye başladı artık çünkü gururumdan başka bişey yok idi helede ailemin karşısında işe yaramaz damgası aldıysam yaşamanın ne anlamı var ki dedim kendi kendime .

Artık gerçekten intiharı düşünmeye başlamıştım kendi kendime normalde bir sıkntım olduğunda en yakın arkadaşıma derdimi hemen anlatırdım çekinmezdim yani ama bu sıkıntıyı kimseye söyleyemedim sadece intihar etsem mi diye düşünüyordum birden düşünürken intihar yöntemlerini ilaçlar geldi aklıma evde kendi kullandığım antibiyotiklerim ardı 1000 mg 15-20 adet alacaktım bundan ve sonrasında bi güzel uykuya dalacaktım birkaç gün bunu düşündüm ve olmadık yerlerde yine ağlamalar tutuyordu.Sonra benim için ne kadar zorda olsa işin dini boyutunu araştırayım dedim ve bu yapacağım şey çok günahdı hadi bu dünyadan gittin öbür dünyada hesabını nasıl vereceksin bu canın dedim kendi kendime sonuçta bu can bizim değil Allah (c.c) emanet olarak verdi bu canı bize evet vazgeçmiştim çünkü ölmekten değilde Allah’tan korkuyordum.İşin birde dini boyutunu öğrenince gerçekten aşırı olan gururun insanı nerelere getirdiğini gördüm kendini önemsemeye kadar bi çok şeye gidiyor yani çok fazla gurur 2 ucu b*klu değnek gibi bişey işin içinden çık çıkabilirsen .Bundan sonra aşırı gurur çok saçma gelmeye başladı ki bu güzel bişey kardeşlerim aşırı gurur öyle kötü bişey ki canınız bile umrunuzda olmuyor o derece kötü aman Allah kimseye böyle bişey yaşatmasın kardeşlerim siz siz olun aşırı gurur yapmayın ama gurursuzda olmayın Allah’a emanet olun

NOT; düşünceleriniz benim için önemli okuduktan sonra yorum bırakırsanız sevinirim ;)